Kancerofobia to uporczywy, często paraliżujący lęk przed zachorowaniem na nowotwór. Choć obawy o własne zdrowie są naturalne, w przypadku kancerofobii przybierają one przesadny, destrukcyjny charakter i potrafią znacząco obniżyć jakość życia. Przebyta choroba może spowodować kancerofobie, czyli lęk przed ponownym zachorowaniem na nowotwór. Tak stało się w przypadku, gdy Joanna Kołaczkowska z kabaretu Hrabi wykryła u siebie czerniaka. „Ciągle się bałam, że mam gdzieś raka, co chwila chodziłam do lekarzy i domagałam się nowych badań, prześwietleń, rezonansu, tomografu. W końcu wysłali mnie do psychologa” – mówiła w wywiadzie.
Skąd bierze się kancerofobia?
Kancerofobia (znana także jako karcynofobia i cancerofobia od cancer – rak z ang.) należy do grupy zaburzeń lękowych. Osoba cierpiąca na to zaburzenie nieustannie obawia się, że zachoruje na raka — mimo braku obiektywnych podstaw medycznych. Każdy niegroźny objaw, jak ból głowy, migreny, kaszel czy zmęczenie, nasila strach przed rakiem i może być przez nią interpretowany jako sygnał poważnej choroby.
Kancerofobia nie oznacza chwilowego niepokoju po usłyszeniu diagnozy u znajomego czy bliskiego. To ciągły stan napięcia i obsesyjna koncentracja na temacie nowotworów, która może prowadzić do izolacji społecznej, depresji, a także nadmiernego lub wręcz przeciwnie — unikanego kontaktu z systemem medycznym.
Kancerofobia – objawy
Osoby z kancerofobią często doświadczają takich objawów jak:
Współpraca:
- Stały niepokój o zdrowie mimo dobrych wyników badań.
- Częste wizyty u lekarzy specjalistów lub odwrotnie — unikanie badań ze strachu przed diagnozą.
- Analizowanie drobnych objawów (np. wysypki, zmęczenia) jako oznak nowotworu.
- Czytanie artykułów o chorobach nowotworowych i doszukiwanie się w nich własnych symptomów.
- Trudności ze snem i chroniczny stres.
- Pogorszenie jakości życia — w relacjach, pracy, codziennym funkcjonowaniu.
Kiedy rozwija się kancerofobia?
Kancerofobia może rozwijać się w różnym wieku i mieć wiele przyczyn. Często rozwija się po doświadczeniu choroby nowotworowej w rodzinie lub wśród znajomych. Wpływ mogą mieć również traumy związane z leczeniem czy utratą bliskich lub nadmierne śledzenie medialnych doniesień o nowotworach. Kancerofobia częściej rozwija się u osób, które mają osobiste predyspozycje do zaburzeń lękowych i są narażone na doświadczanie przewlekłego stresu.
Czy kancerofobia jest groźna?
Nasłuchiwanie i wyczekiwanie symptomów choroby nowotworowej może powodować efekt samospełniającej się przepowiedni. Myślenie „mam guza, na pewno jestem chory” wiąże się z przekazem z mózgu do ciała informacji o chorobie. Ludzki organizm ma zdolność do naśladowania objawów somatycznych schorzeń – uważa psycholog K. Borowicz.
Jak sobie radzić z kancerofobią?
- Psychoterapia – w szczególności terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która pomaga zmieniać schematy myślenia i zmniejszyć lęk.
- Psychologia pozytywna – różnorodne formy poprawy zdrowia psychicznego wg autorskich programów terapeutycznych.
- Techniki relaksacyjne – np. relaksacja Jacobsona, medytacja, ćwiczenia oddechowe, joga.
- Ograniczenie czytania niezweryfikowanych informacji medycznych w internecie
- Rozmowa z lekarzem – zamiast unikać badań, warto mieć jednego, zaufanego specjalistę, który pomoże rozwiać niepotrzebne obawy
- Wsparcie bliskich – rozmowa z kimś, kto nie bagatelizuje, ale też nie podsyca lęków, jest bardzo ważna
Jeśli lęk przed nowotworem trwa nieprzerwanie przez kilka tygodni lub miesięcy, utrudnia codzienne życie, pracę, relacje – to sygnał, że warto zgłosić się po wsparcie specjalisty i zadbać o zdrowie psychiczne. Im szybciej podejmiesz działania, tym szybciej odzyskasz kontrolę nad swoim życiem.
Jeśli te treści są dla Ciebie istotne – możesz postawić mi kawę. Dzięki Twojej pomocy mogę tworzyć dalej.
Wspierasz? Dziękuję z 💚
