Ksylitol – cukier z brzozy czy kukurydzy?

Ksylitol fiński to popularny słodzik – zamiennik cukru, który zawiera około 240 kcal na 100 g, czyli o 40 procent mniej kalorii niż biały cukier. Ten cukier z brzozy szczególnie polecany jest diabetykom, ponieważ ma niski indeks glikemiczny i nie powoduje gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi. Na rynku dostępny jest również ksylitol chiński wytwarzany metodą fermentacji z kolb kukurydzy. Który wybrać: ksylitol z brzozy czy kukurydzy? Nie każdy słodzik jest taki sam – w wartościach odżywczych i jakości rolę odgrywa jego pochodzenie, surowiec i sposób produkcji.

Ksylitol z brzozy czy kukurydzy?

Ksylitol fiński produkuje się z drzew liściastych, często z brzozy, lecz także z masy drzewnej innych drzew i roślin. Dawniej wytwarzano go metodą tradycyjną wyłącznie z drewna drzew liściastych, głównie z drewna brzozy, stąd jego nazwa cukier brzozowy. Surowcem do produkcji słodziku są ksylany – polisacharydy występujące w ścianach komórkowych prawie wszystkich roślin.

W zależności od kraju pochodzenia słodzik ksylitol wytwarza się z różnych surowców. Ksylitol chiński otrzymuje się z kukurydzy. Surowiec pochodzi z upraw GMO, a w procesie produkcji wykorzystuje się drożdże Candida. Produkcja ksylitolu z kukurydzy jest tańsza i stosowana na globalną skalę.

Jak produkuje się ksylitol chiński?

Istnieją pewne wątpliwości dotyczące ksylitolu pochodzącego z Chin. Cukier z kolb kukurydzy wydobywa się przy użyciu dwóch rodzajów grzybów lub specyficznej fermentacji, zwanej kwasową hydrolizą biomasy. Kontrowersje budzi zarówno proces produkcji, jak i sam surowiec.

Współpraca:

• Proces produkcji – słodzik z kukurydzy jest wytwarzany przy udziale bakterii lub drożdży (najczęściej szczepów Candida), co budzi obawy dotyczące potencjalnych zanieczyszczeń.
• GMO – kukurydza stosowana do produkcji ksylitolu w Chinach często pochodzi z upraw genetycznie modyfikowanych.
• Jakość i kontrola – nie wszystkie produkty poddaje się równie rygorystycznym testom jakości, jak w przypadku europejskich producentów.
• Proces rafinacji – różnice w technologii wpływają na ostateczną czystość i jakość produktu.

Czy ksylitol fiński jest lepszy?

Fińska technologia opiera się na przetwarzaniu drewna liściastego, głównie brzozy. Proces ten wymaga zastosowania metod chemicznych. Nie wykorzystuje się drożdży ani bakterii, co eliminuje ryzyko związane z mikrobiologiczną fermentacją.

Wybierając zamiennik cukru, warto zwrócić uwagę na jego pochodzenie. Choć zarówno chiński, jak i fiński słodzik mają podobne właściwości słodzące i kaloryczne, różnice w procesie produkcji mogą wpływać na jakość końcowego produktu. Jeśli zależy nam na najwyższej czystości i braku GMO, warto sięgać po ksylitol fińskiego pochodzenia. Jeśli jednak istotnym czynnikiem jest cena, chiński słodzik z kukurydzy będzie bardziej ekonomiczną alternatywą.